چرا کیست پشت زانو به سراغمان می آید؟ - شاتر عکاسی

فرناز المعی نژاد متخصص فیزیوتراپی در گفت وگو با خبرنگار ، درباره کیست پشت زانو (کیست بیکر) اظهار کرد: احساس درد و کوفتگی به ویژه پس از ورزش یا بعد از انجام کاری فیزیکی، طبیعی است، اما زمانی که درد در نقطه خاصی از بدن متمرکز شده باشد، باید مورد آنالیز قرار بگیرد. درد خفیف یا متوسط در پشت زانو اغلب بر اثر التهاب کیستی در پشت زانو ایجاد می گردد که به کیست بیکر معروف است.

او اعلام کرد: تجمع زیاد مایع مفصلی در داخل کیست های کوچک در ناحیه پشت زانو به ویژه در مواردی مانند آرتروز زانو، درد در این ناحیه را هنگام نشستن و برخاستن ایجاد می نماید. البته درد پشت زانو باید از درد ناشی از تشکیل لخته خون در عروق پشت زانو که درد، کبودی و تورم در ناحیه پشت زانو و ساق پا را به همراه دارد، افتراق داده گردد. در این مورد پزشک انجام سونوگرافی از عروق حفره پشت زانو و ساق پا را پیشنهاد می نماید.

المعی نژاد اضافه نمود: از دلایل اصلی تشکیل کیست بیکر می توان به آسیب غضروف یا مینیسک زانو، آرتروز زانو، روماتیسم مفصلی زانو و هر گونه بیماری التهابی که مفصل زانو را ملتهب کند، اشاره نمود.

این متخصص فیزیوتراپی تأکید کرد: از نشانه های کیست بیکر می توان درد خفیف تا شدید در پشت مفصل زانو، خشکی مفصل زانو، محدودیت در صاف کردن کامل مفصل زانو، تورم در پشت مفصل زانو و کبودی در پشت زانو و ساق پا که بر اثر پارگی کیست بیکر ایجاد می گردد، نام برد.

او توضیح داد: در قدم نخست پزشک با معاینه مفصل زانو، لمس پشت زانو و مقایسه دامنه حرکتی زانو با طرف سالم می تواند به وجود یا نبود کیست بیکر پی ببرد. در قدم بعدی از تکنیک های تصویربرداری تشخیصی مانند MRI و سونوگرافی استفاده می گردد. کیست بیکر در MRI به راحتی تشخیص داده شده اگرچه این کیست در عکس رادیوگرافی ساده قابل تشخیص نیست، اما پزشک جهت آنالیز موارد التهابی مانند آرتروز زانو از عکس رادیوگرافی ساده استفاده می نماید.

المعی نژاد گفت: کیست بیکر درمان خاصی احتیاج ندارد و در اغلب موارد به طور خود به خود و با گذشت زمان از بین می رود، اما اگر به دنبال التهاب این کیست بزرگ و دردناک گردد، باید علت اصلی بروز التهاب در مفصل شناسایی و عامل زمینه ای درمان گردد.

این متخصص فیزیوتراپی اظهار کرد: پزشک از روش هایی جهت درمان کیست بیکر استفاده می نماید که از جمله این روش ها می توان به کشیدن مایع داخل کیست به وسیله سرنگ، فیزیوتراپی و درمان دارویی اعم از تجویز خوراکی کورتیکو استروئید ها (دارو های کورتون دار) و سایر دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی یا تزریق کورتون به داخل مفصل زانو اشاره نمود. اگر به هر دلیلی التهاب کیست رفع نگردد یا محدودیت حرکتی زانو افزایش پیدا کند، کیست باید با عمل جراحی برداشته گردد. در درمان فیزیوتراپی کیست بیکر از تکنیک های ضد درد و التهاب، تمرین های کششی برای کپسول خَلفی مفصل زانو و عضلات پشت آن و تمرین های تقویتی عضلات اطراف زانو استفاده می گردد.

او اعلام کرد: از عوارض همراه با کیست بیکر می توان درد، التهاب شدید، تورم مفصلی و سختی در حرکت زانو را نام برد. اغلب کسانی که به کیست بیکر دچار هستند، عضلات پشت زانوی کوتاه و عضله چهار سر ران ضعیف دارند. ورزش منظم روزانه در افزایش انعطاف پذیری عضلات پشت زانو و تقویت عضلات چهار سر نقش دارد. همچنین انجام ورزش از وارد آمدن فشار به کیست بیکر جلوگیری می نماید.

کشش عضله پشت زانو

المعی نژاد اضافه نمود: این تمرین می تواند در شرایط نشسته روی جایگاه یا زمین انجام گردد. در هر دو حالت فرد باید زانو را تا حد ممکن صاف و همزمان عضله چهار سر زانو را منقبض کند و پشت زانو را به طرف پایین فشار دهد.

لغزش پاشنه پا به جلو و عقب

این متخصص فیزیوتراپی تأکید کرد: در این تمرین فرد باید در شرایط خوابیده یا نشسته پاشنه پا را به سمت جلو و عقب حرکت دهد.

کشش عضلات پشت ساق پا

او توضیح داد: در تمرین سوم فرد باید در حالت نشسته زانو را صاف نگه دارد، دست خود را به انگشتان پا رسانده و انگشتان و مچ پا را به سمت خود بکشد تا کشش را در پشت ساق و زانو احساس کند.

تقویت عضله چهار سر در شرایط نشسته

المعی نژاد یادآوری کرد: در تمرین چهارم فرد باید روی جایگاه بنشیند و بدون بلند کردن ران، زانو را به طور کامل صاف کند، پنج ثانیه آن را در این شرایط نگه دارد و حرکت را 10 بار تکرار کند.