برطرف محرومیت با تحرک بخشی به اقتصاد محلی - شاتر عکاسی

چهارمحال و بختیاری با دارا بودن 26 هزار نفر عشایر، دومین استان عشایرنشین کشور است که به عنوان جامعه ای پویا و مولد، نقش انکارناپذیر در جغرافیای استان داشته و به خاطر دارا بودن ویژگی های خاص علاوه بر مباحث مالی، از غنای فرهنگی برخوردار هستند.

جاذبه های مختلف و متنوع محیطی، چشم اندازهای زیبا، نوع زندگی، صنایع دستی، تولیدات لبنی و ... دارای صندلی ویژه ای برای جذب گردشگران بوده، به طوری که مناطق عشایری استان بستر مناسب برای توسعه گردشگری است.

هادی قاسمی مسئول امور فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری در گفت و گو با خبرنگار خبرنگاران اظهار کرد: زمینه و زیرساخت های لازم برای گردشگری عشایری در مناطق عشایری استان فراهم است.

وی اضافه نمود: در حال حاضر کمپ بزرگ عشایری در شهرستان کوهرنگ و اقامت گاه بوم گردی کول میشون در شهرستان اردل بخش میانکوه مشرف بر سد کارون چهار وجود دارد که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است.

قاسمی اعلام کرد: به منظور رونق گردشگری عشایری در استان ضروری است اقامت گاه بوم گردی در استان ایجاد گردد تا شاهد توسعه و رونق باشیم.

هزینه راه اندازی اقامت گاه در مناطق عشایری بسیار پایین است

وی گفت: هزینه راه اندازی اقامت گاه مخصوصا در مناطق عشایری استان بسیار پایین است و از این طریق می توان به توسعه و رونق و همچنین جذب گردشگران به استان یاری کرد.

قاسمی اظهار داشت: امروزه گردشگران به دنبال مشاهده رسوم گذشته هستند تا با سفر به هر منطقه با آداب و رسوم آن ها آشنا شوند.

در ادامه داود مهدوی عضو هیات علمی دانشگاه پیغام نور شهرکرد گفت: در عصر حاضر و در دوران هزاره سوم و پسا مدرنیسم، دیدن و تجربه زندگی عشایری در دنیای مُدرن امروز، برای گردشگران داخلی و خارجی جذابیت های بسیاری دارد و آن ها را برای درک این تجربه به سوی خود می کشاند، به طوری که جلوه های طبیعی و انسانی موجود در محیط زندگی عشایر، این گروه را به عنوان یکی از جاذبه های خاص و چشمگیر گردشگری مطرح نموده است.

وی اضافه نمود: نوع زندگی عشایری، زبان، موسیقی، غذاهای محلی، پوشاک، صنایع دستی، پایکوبی و لباس های محلی به همراه آیین هایی مانند جشن های محلی و عروسی از پتانسیل های عمده این استان بوده که همیشه مشتاقان بسیاری را به سوی خود دعوت نموده است، همچنین کوچ سنتی گله های عشایر بختیاری از ییلاق به قشلاق و بالعکس، مناظر طبیعی زیبای جهت کوچ از جمله آبشارها، تنگه ها، جنگل ها و مراتع سرسبز و رودخانه های استان از دیگر جاذبه های گردشگری مناطق عشایری استان است.

بخش گردشگری عشایری مغفول مانده است

مهدوی گفت: بخش گردشگری عشایری و جنبه های مختلف و زیبای آن در همه عرصه ها از جمله شناخت و معرفی آن، بازاریابی و تبلیغات، زیرساخت ها و امکانات و معرفی و ارائه محصولات و فرآورده های گردشگری عشایری به جز در چند نقطه کوچک استان مغفول مانده و هنوز با توجه به صندلی و ارزش این نوع گردشگری از آن استفاده نشده است.

این مدرس دانشگاه اضافه نمود: گردشگری عشایری تجربه ای جدید است که می تواند جامعه بشری را در شرایطی که روزگار خود را با تکنولوژی مدرن و ماشین آلات می گذراند و روح مردم در استیلای این آهنرباهاست را به خود جذب کند.

مهدوی ادامه داد: با توجه به تاریخ و فرهنگ کهن عشایر بختیاری استان که به دوران پارینه سنگی و ایلامی ها می رسد و همچنان زندگی عشایری و کوچ عشایر همچنان در دل این زیست بوم جاری است، مهیا ساختن شرایط برای گذران زمان هر چندکوتاه در طبیعت و همنشینی با عشایری که در فراغ تکنولوژی و فناوری برای کسب روزی کوشش می نمایند، تجربه ای زیباست که می تواند گردشگران داخلی و خارجی بسیار زیادی را جذب و منبع درآمد جدیدی برای عشایر استان باشد.

وی اعلام کرد: گردشگری عشایری همانند سایر اقسام و انواع زیرشاخه های گردشگری دارای مزایا و منافع بسیاری در حوزه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، مالی و زیست محیطی است البته مشروط به اینکه به طور صحیح و علمی برنامه ریزی و مدیریت گردد در غیر این صورت مضرات و خسارت های آن بیش از منافع این نوع گردشگری خواهد بود.

این استاد دانشگاه درآمدزایی و اشتغال زایی برای ساکنان محلی و نیز مردم استان، کارآفرینی در حوزه های بوم گردی و اکوتوریسم، معرفی تاریخ، فرهنگ و ادبیات بختیاری ها به همه گردشگران، توجه و جلوگیری از تخریب محیط زیست، منابع و جاذبه ها و ... را از جمله مزایای گردشگری عشایری برشمرد.

وی تاکید نمود: با توجه به وضعیت زیرساخت ها و امکانات گردشگری استان، به منظور توسعه و رونق گردشگری عشایری همانند سایر انواع گردشگری نیازمند اطلاع رسانی، بازاریابی و تبلیغات در سطوح ملی و جهانی، آموزش و فرهنگ سازی به جامعه محلی و عشایر استان، ایجاد امنیت برای مردم و گردشگران، رعایت اصول بهداشتی در فعالیت ها و کسب و کارهای گردشگری عشایری و برنامه ریزی، مدیریت و کنترل و پایش این فعالیت ها در سطح استان و فراهم کردن سرمایه گذاری بخش خصوصی در توسعه و تجهیز مراکز اقامتی، رفاهی و پذیرایی مناسب و... است.

گردشگری؛ موتور محرک توسعه

عضو هیات علمی دانشگاه پیغام نور شهرکرد گفت: توسعه گردشگری و گرشگری عشایری یکی از راهبردها و رهیافت های جدید برای تحرک بخشی به اقتصاد محلی و حرکت به سمت توسعه و برطرف محرومیت و فقر از جوامع محلی، روستایی و عشایری است، به طوری که بعضی از دانشمندان و محققان امروزه از آن به عنوان موتور محرک توسعه در بعضی نواحی که کشاورزی و دامداری تا حدوی جوابگوی معیشت و زندگی آن ها نیست، یاد نموده اند.

وی اظهار داشت: بایستی این را به خاطر بسپاریم که الزاما این نوع گردشگری به تنهایی نمی تواند منجر به توسعه همه جانبه و برطرف تمامی محرومیت های منطقه و استان گردد، ولی در صورتی که به درستی برنامه ریزی و مدیریت گردد می تواند به طور محسوس با اشتغال زایی، کارآفرینی و درآمدزایی ناشی از آن، به برطرف محرومیت و توسعه مناطق عشایری استان منجر گردد.