راز سنگ عجیب محله گلابدره چیست؟ - شاتر عکاسی

خبرنگاران - حسن حسن زاده: شبیه دوقلوهای به هم چسبیده اند؛ دوقلوهایی که نخستین ساکنان محله گلابدره محسوب می شوند. حتی روزگاری که خانه ای در گلابدره نبود و تا چشم کار می کرد تپه های سنگی و زمین های خالی دیده می شد، این دوقلوهای سنگی روی تپه ای بر فراز محله گلابدره خودنمایی می کردند. اهالی محله گلابدره در شمالی ترین نقطه مرکز، بالادست محله خود را به افتخار حضور پررنگ آنها سنگ دوقلو نامگذاری نموده اند؛ به نام این دوقلوهای سنگی که حالا دیگر به نماد این محله تبدیل شده اند.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

پیش از دهه 50 که خبری از ساخت و ساز در گلابدره نبود، سنگ دوقلو از چند کیلومتر آنسوتر بر فرار تپه ای بلند دیده می شد. اما پس از دهه 50 با ورود اقوام مختلف و توسعه ساخت و سازها در گلابدره، خانه ها و آپارتمان ها حریصانه این سنگ های عجیب را محاصره کردند. اینکه سنگ دوقلو با وجود کمبود زمین در گلابدره محکم و راسخ در دل این محله به جای مانده است روایت جالبی دارد. ساکنان نخست گلابدره هرجا که تخته سنگی وجود داشت، تراشیدندش و خانه ساختند اما وقتی به سنگ دوقلو رسیدند هیچ ابزاری روی این دوقلوهای سنگی کارگر نبود. ؛ نه تیشه ای آن را می تراشید و نه دستگاهی از مسیر شیب دار به آن بالا می رسید که سنگ ها را خرد کند. پس سنگ دوقلو ماند و نخستین ساکنان این محدوده که دورتادورش خانه ساختند. از سال 1357 هم به تدریج ساخت وساز در اطراف سنگ دوقلو و بالادست محله گلابدره رونق گرفت و حالا دیگر این دوقلوها در میان خانه های اطراف پنهان شده اند. با وجود این، سنگ دوقلو هنوز هم مثل گذشته ها برای بچه ها محله گلابدره مثل یک هم محله ای مهربان است. غروب ها بچه ها روی سطح صاف دوقلوهای سنگی می نشینند و از شمالی ترین نقطه تهران، چراغ های روشن شهر را که فرشی گسترده زیر پای گلابدره شبیه است دیدن می نمایند.