چشم بادامی ها در چه خانه هایی زندگی می نمایند؟ - شاتر عکاسی

جهت دریافت خدمات پتینه با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران،هر کشوری برای زندگی، شرایط و قوانین خاصی دارد. برای مثال سازندگان آپارتمان در کره جنوبی خانه هایی می سازند که برای خانواده ایده آل جهت زندگی باشد.ساخت و ساز در کشورهای مختلف بر اساس قوانین خاصی انجام می گردد و هر کشوری بسته به فرهنگ و اصول خاص خود، ساختمان هایش را می سازد.

کره جنوبی

کره جنوبی به عنوان یکی از بهترین مناطق برای زندگی در دنیا مطرح است، کشور پیشرفته ای که اقتصاد در آن به سرعت از سال 1970 تا 1990 رشد داشته است و تعادل درآمد در این کشور مشاهده می گردد. کره جنوبی از بعضی جهات از ژاپن پیشی گرفته است. معماری ساختمان ها و مجتمع های آپارتمانی در این کشور بسیار زیبا هستند.کره جنوبی بر نهاد خانواده تاکید دارد و طراحی آپارتمان ها این موضوع را منعکس می نمایند. سازندگان به جای اینکه به دنبال سود حداکثری باشند، سعی در ارائه بهترین شرایط زندگی برای افراد دارند. آپارتمان ها معمولا 15 تا 30 طبقه هستند و فصاهای باز در آنها بسیار است، تمامی واحدها، گرمایش از کف و اتصالات با تکنولوژی پیشرفته دارند.متراژ آپارتمان ها در این کشور از 40 متر با یک اتاق خواب تا بیش از 300 متر با 6 اتاق خواب متفاوت است. بیشتر این آپارتمان ها در محدوده 80 تا 200 متر مربع هستند و 20 تا 30 درصد متراژ به فضای بالکن اختصاص داده شده است.از آنجایی که خانواده برای کره جنوبی بسیار حائز اهمیت است، بچه ها تا زمانی که ازدواج ننموده اند از خانواده جدا نمی شوند و بنابراین، آپارتمان های عظیم کاربرد بیشتری دارند.

البته خانه های سنتی در کره یک طبقه هستند و گرمایش آنها از کف است. اولین مجموعه آپارتمانی این کشور در سال 1958 ساخته شد، اما زیاد مورد توجه قرار نگرفت. مجتمع آپارتمانی که از سال 1961 تا 1964 ساخته شد(Mapo) و انقلابی را ایجاد کرد شامل 10 ساختمان 6 طبقه بود. متراژ آپارتمان ها 30 تا 50 متری و تعداد افرادی که تمایل به زندگی در طبقات پنجم وششم را داشتند بسیار اندک بودند.

در سال 1990 تنها 22.9 درصد از خانواده های کره ای در آپارتمان زندگی می کردند، تا سال 2005 این تعداد بیش از دو برابر شد و 52.5 درصد از خانواده ها آپارتمان نشین شدند. در حال حاضر این تعداد در حال افزایش است. بسیاری از شهرهای کره جنوبی به همراه شهرهای چین، نمای یکنواختی برای ساختمان ها دارند.در آپارتمان های این کشور، اتاق نشیمن، اتاق ناهارخوری و آشپزخانه در مرکز آپارتمان قرار گرفته است و اتاق خواب ها در گوشه ها قرار گرفته اند. استاندارد کف تا سقف، 2.7 متر است و با سقف کاذب، ارتفاع سقف حدود 2.4 متر می گردد. درها نزدیک به سقف قرار دارند و همه آپارتمان ها دارای بالکن هستند.

ژاپن

یکی از بهترین مکان ها برای زندگی است. اقتصاد این کشور پس از جنگ دنیای دوم رشد نموده است، اما از دهه 1990 این رشد آرامتر شده است. این کشور از پیشرفته ترین اقتصادهای دنیا است، اما به عنوان یکی از زشت ترین کشورهای توسعه یافته معرفی شده است. معماری در این کشور بسیار ساده بوده و آسمان خراش ها در مرکز شهر و ساختمان های متراکم در این کشور بسیار دیده می گردد. تعداد زیادی کابل نیز در خیابان ها مشاهده می شوند. خیابان های باریک با عرض چهار متر که هیچ پیاده رویی ندارند و گاهی به علت خطوط برق مسدود می شوند نیز از ویژگی های این کشور است. دو اتومبیل به صورت موازی در این خیابان ها نمی توانند عبور نمایند. ظاهرا هیچ قانونی برای حداقل فاصله بین ساختمان ها وجود ندارد؛ از 50 سانتی متر آغاز می گردد، اما بیشتر خانه ها حداقل دو متر با یکدیگر فاصله دارند. متوسط اندازه خانه در ژاپن 95 متر مربع است.

مسکن دولتی در ژاپن، از سال 1995 ساخته شده که برای افراد فقیر در نظر گرفته شده است. این آپارتمان ها قرار است که تخریب و آپارتمان های مدرن و مجهز جایگزین آنها شوند. آپارتمان های معمولی، 60 متر با دو اتاق خواب و یا 80 متر با سه اتاق خواب هستند، اما آنالیز ها نشان داده است که آپارتمان های کوچک سه متری که شامل یک تخت تاشو و سرویس بهداشتی مشترک است هم در این بلوک ها دیده می گردد. بیشتر خانه ها از چوب ساخته شده و 80 درصد آنها کمتر از 30 سال قدمت دارند. ساختمان های چوبی مجاز به داشتن حداکثر دو طبقه هستند.

هنگ کنگ

بسیاری از افراد، هنگ کنگ را عظیمترین شهر دنیا می دانند، اما بیشتر به عنوان یک مکان توریستی به آن نگاه می نمایند و شرایط زندگی در این کشور را خوب نمی دانند. فرودگاه بین المللی این کشور بر روی یک جزیره مصنوعی 12 کیلومتر مربعی ساخته شده است. چهار پل معلق، پنج تونل زیرآبی و همچنین گران ترین املاک و مستغلات در این کشور وجود دارد.آمار دقیق در خصوص میانگین اندازه آپارتمان در دسترس نیست، اما آپارتمان ها از دهه 1980 به 30 تا 40 متر مربع کاهش یافته و سپس به 40 تا 50 متر مربع رسیده اند. کارشناسان عنوان کردند بیش از 90 درصد از خانواده های هنگ کنگی امروزه در خانه های کوچکتر از 65 متر مربع زندگی می نمایند.

روستاها در هنگ کنگ هم آپارتمانی بوده و بیشتر ساختمان ها دو تا چهار طبقه هستند. البته دولت، حداکثر تراکم ساختمان در روستاها را به سه طبقه محدود نموده است، اما به علت کمبود جا، طبقه چهارم هم ساخته شده است و گاهی طبقه پنجم هم در این مناطق دیده می گردد. عرض خیابان های روستایی به اندازه یک و نیم متر است و هر روستا یک پارکینگ مشترک دارد.

منبع : ایسنا

بازگشت به صفحه رسانه ها