عدم شناخت کافی؛ آفت زندگی مشترک - شاتر عکاسی

دکتر حمید حبشی در گفت وگو با خبرنگاران عنوان نمود: مهمترین مولفه زندگی پیروز شرط شناخت و ارائه شناخت کامل طرفین از یکدیگر است بطوری که معضل و آفت بقا و دوام زندگی مشترک عدم شناخت کافی و لازم خواهد بود.

وی اضافه کرد: عدم تناسب، در زندگی مشترک تعارض و مسائل و مسائل عدیده ای را به همراه دارد؛ هرچقدر در ابتدای زندگی به شناخت برسیم و برسانیم از امنیت بیشتری برخوردار می شویم.

حبشی عنصر علاقه و محبت بین زوجین را برای انس گیری کافی ندانست و اعلام کرد: عشق و عاطفه شرط کافی برای استحکام زندگی نیست و چه بسا عقیده بعضی از زوجین مبنی بر اینکه با وجود علاقه و محبت طرفین می توان تعارض واختلافات را حل کرد، بسیار مشکل ساز است و بحران و عارضه های جدی را به همراه خواهد داشت.

این روانشناس برتر کشورتاکید کرد: یکی از موانع موثر در شناخت لازم و کافی در روابط دوطرف این است که ما علاقه به کسب شناخت از مخاطب خود داریم ولی از ارائه شناخت عاجزیم در صورتی که برای یک تصمیم گیری مناسب باید تمام اطلاعات و ابعاد شناختی خود را دراختیار مخاطب قرار دهیم و این انتظار را از او نیز داشته باشیم.

وی اظهار کرد: علاوه بر عدم شناخت کافی و لازم، درک نادرست زوجیت و پایین بودن مهارت آن در افراد از علل اصلی جدایی طرفین است؛ باید برای یک زندگی پیروز وهدفمند قابلیت زندگی مشترک را در خود افزایش دهیم این اصل در حالی است که معیار اکثر طرفین برای ازدواج تنها عنصر علاقه و عاطفه و فکر و درایت و رای خود است نه قابلیت زندگی مشترک و توانمند ساختن مهارت زوجیت در خود.

این مدرس دانشگاه در تعریف زندگی مشترک گفت: زندگی مشترک یعنی بتوانیم دیگری را در لحظه های خودمان و آرامش خودمان شریک و سهیم کنیم.

حبشی با اشاره به اینکه تنها زوجین هستند که می توانند مسائل میان خود را حل نمایند، اعلام کرد: زندگی با تکنیک و قواعد دستوری اجرا نمی گردد و باید به ماهیت آن دست یافت، پیچ و مهره های زندگی به آدم های آماده شده برای انجام زندگی مشترک نیاز دارند.

کارشناس ازدواج و مسائل خانواده یکی از معضلات مشاورین را ارائه تکنیک و ابزار دستوری به جای رشد دادن افراد دانست و اعلام کرد: تکنیک و قواعد دستوری به جای نزدیک کردن طرفین به هم و ایجاد صمیمیت آنها را از هم دور می نماید و فاصله ها را بیشتر می نماید.

حبشی درخصوص صندلی مشاور در زندگی مشترک اعلام کرد: روانپزشکان دارای میدان عمل متفاوتی هستند و عمده کارکردشان در حوزه اجرا و اقدامات میدانی بعد از بروز اختلال و بیماری است در حالی که مسائل و تعارضات طرفین باید قبل از بروز اختلال برطرف گردد.

وی ادامه داد: روانشناسان بالینی نیز سعی در ارائه تکنیک برای اصلاح زندگی طرفین دارند در صورتی که این تکنیک ها توقعات را بالا و فاصله هارا افزایش می دهد و تاثیری در رشد و تعالی افراد ندارد، در یک کلام مراجعه به روانشناس مفید است ولی کافی نیست.

این کارشناس ازدواج در انتها یادآور شد: ضروری است مشاورانی با رویکرد جدید و محتوای زندگی مشترک به وسعت زندگی و به وسعت انسان و زندگی انسانی آموزش داد تا افراد و جامعه به تعالی برسد چنانچه رهبر معظم انقلاب میفرمایند یکی از صندلی های فراوری علم، فراوری علم اصلاح زندگی است.