راه مربیگری فریاد و قلدری نیست، مربیان جوانِ بدآموز! - شاتر عکاسی

مسابقاتی که تنها دلخوشی علاقمندان به فوتبال محسوب می گردد تا از قاب های تلویزیون به تماشای عملکرد تیم های محبوب خود بنشینند و لذت ببرند.

عملکرد تیم های لیگ رجحان در هفته های نخست مسابقات فصل جاری نشان می دهد که بیشتر آنها هنوز راستا مشخصی را از لحاظ تاکتیک های فنی پیدا ننموده اند. تغییرات متوالی در ترکیب اصلی و عدم موفقیت بیشتر تیم ها در گلزنی نشان می دهد که کیفیت فنی باشگاه های لیگ رجحان هنوز به سطح مطلوب نرسیده است.

رقابت هایی که بر خلاف فصول گذشته با قانون منع استفاده از مربیان داخلی و خارجی فرصت مناسبی را برای عرض اندام ایرانی ها قرار داده است. با این حال مربیان جوان ایرانی که با حضورشان چرخه استفاده از مربیان قدیمی و همیشگی را بر هم زدند نشان دادند بهتر از قدیمی های خود می توانند شعار دهند و عمل ننمایند.

علیرضا منصوریان، وحید بیاتلو، جواد نکونام، آرش برهانی، حنیف عمران زاده، محمود فکری، یحیی گل محمدی، حمید مطهری، داود فنایی، مهدی هاشمی نسب، رسول خطیبی، محمد ربیعی، مجتبی حسینی و … جزو مربیان زیر 50 سال هستند که در کادر فنی تیم های خود حضور دارند. مربیانی که فارغ از نتایجی که گرفته اند زیر ذره بین اخلاق نتوانسته اند نمرات قابل قبولی بگیرند.

فریادهای عجیب در محوطه فنی نیمکت های لیگ رجحان و درگیری های فیزیکی بین آنها تلخ ترین صحنه ها را از قشری که مدعی ورود حرفه ای گری به جرگه مربیان ایرانی است رقم زده است.

قیل و قال هایی که با خودآگاهی شکل گرفته است تا تبدیل به پرسش اصحاب رسانه در نشست های خبری گردد. مربیانی که استرس ناشی از نتیجه گیری را دلیل اصلی فریادهای خود در کنار زمین مسابقه عنوان نموده اند. بهانه ای که قطعاً مورد قبول اهالی فوتبال نمی تواند باشد.

مربیانی که با علم فشار ناشی از مربیگری در بالاترین سطح فوتبالی کشور، راهنمایی تیم ها را پذیرفته اند اما وقتی کار به جنجال می کشد خود را صاحب حق در فریاد زدن و توهین می دانند.

مربیانی که با محرومیت های کمیته انضباطی در هفته های نخست لیگ برتر نیز روبرو شده اند اما باز هم دست از رفتارهای هنجارشکنانه خود بر نمی دارند.

مربیانی که باید الگوی بازیکنان خود شوند اما کار به جایی کشیده است که بازی های لیگ برتر بارها و بارها متوقف شده تا بازیکنان فرصت جدا کردن مربیان خود را در کنار زمین مسابقه پیدا نمایند. مربیانی که از ترس اخراج، ایستاده فریاد می کشند و اخلاق مداری را می کُشند.