امیدهایی برای استفاده از داروی فشار خون ریلمنیدین برای افزایش طول عمر انسان ها - شاتر عکاسی

اما چرا ریلمنیدین برای این مطالعه اخیر انتخاب شد؟

زیرا تحقیقات گذشته نشان داده بودند که اثرات محدودیت کالری در سطح سلولی را تقلید می کند. می دانیم که کاهش انرژی و کم خوری باعث افزایش طول عمر در چندین مدل حیوانی می شود.

اما عملا کم خوری برای بسیاری از ما میسر نیست و متناسب با فعالین و فرهنگ یا اراده نمی توانیم این کار را بکنیم. پس اگر دارویی باشد که این اثرات را تقلید کند می تواند معجزه کم خوری را در ما القا کند.

در مجموعه ای از آزمایشات اجرا شده از طریق یک تیم بین المللی از محققان، کرم های جوان و پیر Caenorhabditis elegans تحت درمان با این دارو - که معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود - عمر طولانی تری داشتند و همچنین معیارهای بالاتری از نظر نشانگرهای سلامت داشتند.

اما چرا تحقیق روی کرم C. elegans انجام شد؟

زیرا بسیاری از ژن های این کرم شباهت هایی با ژنوم ما دارند. با این حال، نمی شود به صرف این شباعت ژنتیکی تایید کرد که دارو، عمر ما را هم حتما خواهد افزود.

آزمایشات بیشتر نشان داده که فعالیت ژنی شبیه محدودیت کالری را می توان در بافت کلیه و کبد موش های تحت درمان با ریلمنیدین هم مشاهده کرد.

کشف دیگر این بود که یک گیرنده سیگنال زیستی به نام nish-1 در اثربخشی ریلمنیدین بسیار مهم است. این ساختار شیمیایی خاص می تواند در تلاش های آینده برای بهبود طول عمر و کند کردن پیری استفاده شوند.

پیروی از رژیم های کم کالری سخت است و عوارض جانبی مختلفی مانند نازک شدن مو، سرگیجه و شکنندگی استخوانی دارد.

چیزی که ریلمنیدین را به عنوان یک داروی ضد پیری امیدوارمان می کند این است که می توان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد، این دارو قبلاً به طور گسترده تجویز شده است و عوارض جانبی آن نادر و نسبتاً خفیف است (در موارد معدودی شامل تپش قلب، بی خوابی و خواب آلودگی است).

هنوز راه درازی در پیش است تا بفهمیم که آیا ریلمنیدین به عنوان یک داروی ضد پیری برای انسان های واقعی عمل می کند، اما نشانه های اولیه در این آزمایش های روی کرم ها و موش ها امیدوارکننده بوده است.

ریلمنیدین یک داروی تجویزی برای درمان فشار خون بالا است. این محصول با نام های تجاری Albarel، Hyperium، Iterium و Tenaxum به بازار عرضه می شود.

ریلمنیدین، یک ترکیب اگزازولین است و بر ساختارهای عروفی مرکزی و محیطی اثر می گذارد. ریلمنیدین انتخاب پذیری بیشتری را برای گیرنده های ایمیدازولین نسبت به گیرنده های آلفا2-آدرنرژیک مغزی دارد و بنابراین متفاوت از آلفا2-آگونیست های معمول است.

اخطار: از مصرف بدون توصیه و نسخه پزشک جدا خودداری کنید. بر پایه ازمایشات اولیه در مدل های غیرانسانی دارو استفاده نکنید.

این تحقیق در Aging Cell منتشر شده است.